reżyseria – Waldemar Dziki
spektakl Teatru TV i spotkanie z Mają Komorowską
Monodram z 1988 roku w reżyserii Waldemara Dzikiego z wybitną kreacją Mai Komorowskiej to jeden z najgłośniejszych spektakli Teatru TV, poświęconych Zagładzie. Złożyły się na niego fragmenty wstrząsającego pamiętnika Adiny Blady-Szwajger. Lekarka pediatra, pracownica szpitala im. Bersonów i Baumanów w warszawskim getcie, w warunkach ciągłego niedoboru leków i podstawowych środków do życia, starała się nieść pomoc chorym dzieciom żydowskim, a kiedy pomoc nie była już możliwa, asystowała im w umieraniu.
W styczniu 1943 r., już po wielkiej akcji likwidacyjnej, Adina Blady-Szwajger została przerzucona na aryjską stronę i kontynuowała opór jako łączniczka Żydowskiej Organizacji Bojowej. W czasie powstania warszawskiego ratowała rannych cywilów i powstańców. Po wojnie, przez 40 lat, pracowała jako pediatra. Wojenna rzeczywistość nieustannie do niej powracała: „Wierzę, naprawdę wierzę, że lekarzem jest się po to, żeby zawsze i wszędzie ratować życie. Przez te 40 lat nie odstąpiłam od tego nigdy. Ale gdzieś pod spodem zawsze myślałam, że nie mam prawa do wykonywania zawodu. Bo przecież nie zaczyna się pracy lekarza od prowadzenia ludzi zamiast do życia – do śmierci. I z tym zostałam. I nic nie pomaga, że wiem, że to wszystko było właśnie po to, żeby ratować ludzkie życie, że to wszystko było konieczne, ale po drodze było coś nie tak, jak trzeba. Może za ciężkie na resztę życia?”.
Maja Komorowska (Maria Tyszkiewicz) urodzona 23 grudnia 1937 w Warszawie. Aktorka teatralna i filmowa, pedagog. Profesor Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, związana z tą uczelnią od 1983 roku. W 1960 roku ukończyła Wydział Aktorski (Oddział Lalkarski) krakowskiej PWST. W 1963 roku zdała eksternistyczny egzamin aktorski. Debiutowała w 1960 roku w Teatrze Groteska w Krakowie. Od 1972 roku jest w zespole Teatru Współczesnego w Warszawie.
Grała w filmach polskich i zagranicznych, m.in. takich jak: „Życie rodzinne”, „Za ścianą”, „Bilans kwartalny”, „Rok spokojnego słońca”, „Cwał” w reżyserii Krzysztofa Zanussiego, „Dekalog I” w reżyserii Krzysztofa Kieślowskiego oraz „Wesele”, „Panny z Wilka”, „Katyń” w reżyserii Andrzeja Wajdy. Stworzyła ponad 30 znaczących ról w spektaklach teatru telewizji. Aktualnie gra w spektaklach: „Mimo wszystko”, J. Murrella w reżyserii Waldemara Śmigasiewicza w Teatrze Współczesnym oraz w „Szczęśliwych dniach” Becketta w reżyserii Antoniego Libery gościnnie w Teatrze Dramatycznym (premiera w 1995 roku). Bardzo ważne dla Niej są spotkania z publicznością w wielu miastach Polski i zagranicy, na których, m.in. czyta wiersze wybitnych poetów. Jeździ na nie od wielu lat.
Cykl „T1A” to teatralna scena jednej aktorki lub aktora i zetknięcie ze sztuką teatralną w postaci monodramu. W ramach cyklu prezentujemy spektakle opierające się na jednoosobowym akcie wykonawczym, zarówno profesjonalistów, jak i amatorów. Celem jest stworzenie takiej bazy dla teatru monodramatycznego, który prezentowałby klasyczne spektakle, jak i te nowe. Prowadzenie takiej sceny wzbogaca ofertę kulturalną dla mieszkańców dzielnicy, jak również dla całego Lublina. Bazując na doświadczeniach, gwarantujemy wysoki poziom wykonawczy i interpretatorski naszych gości. Kuratorem cyklu jest Mateusz Nowak. Monodramy prezentowane do tej pory to między innymi: „Księga Hioba” i „Nie porzucaj nadzieje” w wykonaniu Stanisławy Celińskiej, „Sonata księżycowa” w wykonaniu Ireny Jun, „ERFT” i „Odzyskane” Ludomira Franczaka, „Porady dobrego Wojaka Szwejka” Wojtka Kowalskiego, „Ja, Maria” Mirelli Rogozy-Biel, „Kalina” Jagody Rall, „Zapis automatyczny” w wykonaniu Macieja Adamczyka, „Pięknie ładnie” w wykonaniu Katarzyny Adamczyk z Teatru Porywacze Ciał, „Opowieść o okrutnym zbójniku Folsztyńskim i nieszczęsnym kacie Holczuszce” Jarosława Gajewskiego, „Osiecka po męsku” w wykonaniu Marcina Januszkiewicza, „Nigdy za mną nie płaczcie” w wykonaniu Łarysy Kadyrowej i „Hamlet” w wykonaniu Petera Cizmara i Andrzeja Palko.
CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej
