W ramach cyklu Akademii Zapomnianych Arcydzieł Filmowych – Europejki zapraszamy na pokaz filmu Imitacja życia z udziałem Claudette Colbert w filmie Johna M. Stahla.
Kariera Johna M. Stahla została nam widzom przypomniana wiele lat po jego śmierci, przez odkrycia francuskich historyków filmu, którzy z zadziwieniem sklasyfikowali Stahla jako autora zaskakująco spójnej propozycji dojrzałego kina lat 30. Najkrócej mówiąc, Stahl, podobnie jak Josef von Sternberg czy Douglas Sirk, trudził się nad obrazami, które miały niewielkie szanse na sukces. Stąd krytycy mający obsesję na punkcie narracyjnej filmowości fabuły, na bieżąco nie byli zachwyceni jego dziełami. Stahl stawiał na obrazowość.
Imitacja życia jest pierwszą i najlepszą adaptacją ekranową słynnej powieści Fannie Hurst, ale wiele lat niedocenianą i rzadko przypominaną. To dobrze opowiedziane rozwojowe studium losu dwóch matek podzielonych segregacją – jednej białej, drugiej czarnej. Mimo wszystko łączy je trwała przyjaźń. Seans Imitacji życia z 1934 r. zmusza nas do akceptacji melodramatycznej estetyki, która była dla ówczesnego kina rodzajem „telenoweli” lat 30.
Claude Colbert była jedną z najjaśniejszych gwiazd filmowych historii kina. Urodziła się jako Emilie Claudette Chauchoin 13 września 1903 r. we francuskim Saint Mandé, gdzie jej ojciec był właścicielem piekarni. Rodzina przeniosła się do USA gdy dziewczynka miała trzy latka. Claudette marzyła o Broadwayu (w tamtych czasach każda aktorka lub aktor marzyli o nowojorskich scenach a nie Hollywood). Zadebiutowała na Broadwayu w 1923 roku w produkcji scenicznej The Wild Wescotts. Wtedy też przyjęła pseudonim sceniczny Claudette Colbert. Kiedy Wielki Kryzys spowodował upadek większości teatrów, Claudette postanowiła spróbować sił w filmach. Jej pierwszy film nazywał się For the Love of Mike (1927). Niestety była to katastrofa kasowa. W 1929 roku zagrała w filmie Lady Lies (1929). Film był sukcesem, i tego samego roku nagrała kolejny hit zatytułowany The Hole in the Wall (1929). W 1930 roku zagrała u boku Frederica Marcha w dźwiękowym Manslaughter (1930). Rok później Claudette została ponownie sparowana w filmie z Marchem w Honor Among Lovers (1931). Jej imię Claudette symbolizowało już markę dobrego kina, gdy po raz trzeci z Marchem przyciągała tłumy w przeboju Tonight Is Ours (1933). Ale wielki przełom wciąż był przed nią. W 1934 Claudette stała się czarującą i zmysłową królową w spektakularnej Kleopatrze Cecila B. DeMille’a (1934). Jeszcze większym sukcesem były legendarne Ich noce (1934) Capry gdzie stworzyła mityczny miłosny duet z Clarkiem Gable’em. Jeśli dodamy, że to był rok Imitacji życia… W 1934 Cludette zdobyła cały filmowy świat.
Reżyseria — John M. Stahl
Czas trwania — 1 godz. 51 min.
