Tych dziewięć niewielkich wysp należących do Portugalii położonych jest ok. 1500 km od wybrzeża kontynentu europejskiego. To ostatni skrawek Europy, skąd w cztery godziny można dolecieć do wybrzeży Ameryki. Wyspy leżą na styku trzech płyt tektonicznych - eurazjatyckiej, północnoamerykańskiej i afrykańskiej, co powoduje duże natężenie aktywności sejsmicznej i wulkanicznej. Typowym elementem krajobrazu wysp są kratery wypełnione jeziorami. Jednym z wulkanów jest góra Pico o wysokości 2351 m, która stanowi najwyższe wzniesienie Portugalii. Na wyspach, w związku z ich odległością od stałego lądu, żyje kilkadziesiąt gatunków roślin i zwierząt, które nie występują gdzie indziej na świecie. Tu też można zobaczyć migrujące wieloryby, w tym największe zwierzę w historii Ziemi - płetwala błękitnego. Położenie na środku Oceanu Atlantyckiego wpływa na pogodę wysp, która jest przeważnie deszczowa i wietrzna. To nie zachęca turystów, których na wyspach jest niewielu.
Dominującym elementem miejskiej zabudowy Azorów są charakterystyczne biało-czarne, otynkowane domy zbudowane z bloków lawy. Często organizuje się festiwale i wydarzenia o charakterze religijnym, gdzie ulice toną w kolorowych kwiatach. Mieszkańcy Azorów mają świadomość niezwykłości miejsca, w którym żyją. Są wyjątkowo otwarci, gościnni i przyjaźnie nastawieni wobec siebie i do turystów.
