Japoński duet SEHNO - zespół tworzą Japończycy od lat mieszkający w Europie: Shingo Inao (fortepian, elektronika) i Masaya Hijikata (perkusja). W czerwcu nakładem Fundacji Kaisera Söze ukazał się ich pierwszy album „VITRA”. Nagrana w Berlinie płyta powstała w sposób improwizowany. Artyści komunikowali się ze sobą wyłącznie muzycznie – przebywali w oddzielnych pomieszczeniach studia nagrań, nie mając ze sobą kontaktu wzrokowego.
Sehno to eksperyment dotyczący komunikacji z użyciem różnych idiomów muzycznych, to – w praktyce – wzajemna zależność między wypowiedziami autorstwa dwóch różnych osób posługujących się dwoma odmiennymi językami, to konwersacja, która – z uwagi na charakteryzujący ją zbieg okoliczności, konflikt oraz konsonans – skutkuje powstaniem nowych znaczeń osadzonych w kontekście współczesności. Owa rozmowa toczy się między Shingo Inao, artystą tworzącym swoje wypowiedzi za pomocą dźwięków instrumentów klawiszowych, tonów, których źródłem są urządzenia elektroniczne oraz modulacji sprzężonych z sensorem ruchu, a Masayą Hijikatą, który wypowiada się, korzystając z analogowych i akustycznych dźwięków instrumentów perkusyjnych.
Shingo Inao – zajmuje się eksploracją przestrzennych składników dźwięku i sposobów w jaki uwalniają się one z fizycznych ograniczeń własnych źródeł [powstawania] i kontekstów [występowania]. Shingo szczególnie interesuje się interaktywnymi aspektami produkcji dźwięku przy pomocy systemu opartego na sensorach [ruchu], bezpośrednim zaangażowaniem publiczności, jak również związkami pomiędzy dźwiękiem a klasyczną rzeźbą, gdzie wzajemne relacje doświadczeń słuchowych, dotykowych i wizualnych służą ukazaniu granic i połączeń między nimi.
Rocznik 1980, miejsce urodzenia: Chiba (Japonia). Student Kunitachi College of Music (Tokio) oraz Karlsruhe University of Arts and Design – HfG (Niemcy), absolwent Bauhaus University Weimar (Niemcy). Jego prace rzeźbiarskie są obecnie eksponowane w berlińskiej Galerie Mazzoli. Mieszka i pracuje w Berlinie.
Masaya Hijikata – zagłębia się w zachwycający kalejdoskop fizycznych, językowych i czasowych aspektów charakteryzujących muzykę. Masaya może pochwalić się bogatym doświadczeniem zarówno w zakresie japońskich sztuk walki, jak i sztuk performatywnych, takich jak butoh – taniec oparty na filozofii buddyzmu zen. Te zainteresowania stanowią bazę intelektualną i inspirują jego relację z muzyką i dźwiękiem, w szczególności z bębnami. Od kiedy wystąpił wspólnie z legendarnymi senegalskim kompozytorem i bębniarzem Dou Dou N’diaye Rose w Dakarze w 2013 roku, fascynuje go nieustannie zmieniająca się natura naszej, ludzkiej ekspresji, szczególnie komunikacja międzykulturowa i dialog idiomów muzycznych.
Rocznik 1980, miejsce urodzenia: Tokio (Japonia). Jako dziecko, grał na instrumentach dętych, ale w wieku 15 lat odkrył dla siebie bębny. Samouk, doskonali swoje umiejętności samodzielnie oraz w trakcie współpracy z licznymi cenionymi artystami.
Obecnie Masaya dzieli swój czas między Warszawę i Berlin. Uważa, że muzyka nie poddaje się kategoryzacji; wciela to przekonanie w życie, współtworząc szereg stylistycznie zróżnicowanych projektów, które można określić mianem muzyki improwizowanej/eksperymentalnej, muzyki elektronicznej, jazzowej, hiphopowej, punkowej oraz popowej. Występuje w kilku zespołach: sehno, klās'tĭk, sub-tle, a także Dawanggang.
Bilety:
15 zł – normalny
10 zł – ulgowy (uczniowie, studenci, Seniorzy)
Bilety do nabycia od 3 grudnia w godzinach otwarcia Kasy DDK „Węglin” lub w dniu spotkania na godzinę przed wydarzeniem.
Rezerwacje biletów – 81 466 59 14
O cyklu „Peryferia”
Węglin znajduje się na obrzeżu miasta, z dala od jego zgiełku i pośpiechu, a bliżej przyrody. Nadaje to dzielnicy inny rytm, sprzyjający spotkaniom i rozmowom. W ramach muzycznego Cyklu „Peryferia” prezentujemy działania i twórców, którzy omijają centrum, zarówno w rozumieniu geograficznym, jak i mentalnym. Artystów, którzy mają duży wpływ na oficjalne nurty muzyki jednocześnie pozostając na ich uboczu. Pomysłodawcą i kuratorem Cyklu „Peryferia” jest Sławomir Księżniak, Dyrektor DDK „Węglin”.