reżyseria: Maria Kwiecień; scenografia, kostiumy: Anna Gołdanowska; światło:Damian Bakalarz; wideo: Maria Porzyc; realizacja dźwięku: Konrad Biel; obsada:Gabriela Jaskuła, Marta Ledwoń, Wioletta Tomica, Przemek Buksiński, Daniel Dobosz, Jarosław Tomica; produkcja: Konfrontacje Teatralne
“Burmistrz” Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk jest fenomenem na polskiej scenie teatralnej. Jeden z najlepszych tekstów dla teatru, jaki pojawił się w Polsce w ostatnich latach, nie doczekał się swojej scenicznej wersji przez niemal dziesięć lat. Jest to jedyny dotąd nie wystawiany tekst Sikorskiej-Miszczuk. Dlaczego? Dlaczego “Burmistrz” nie stał się elementem nurtu spektakli dotyczących Zagłady i naszych sposobów (nie)radzenia sobie z tym tematem? Przecież powstał równolegle z innymi tekstami, które szybko zostały przeniesione na scenę: “Burmistrz” został napisany po warsztatach “Sztuka dialogu. Żydzi lubelscy”, zorganizowanych przez Konfrontacje Teatralne w 2007 roku wspólnie z Laboratorium Dramatu i Teatrem NN, których owocem są m.in. takie dramaty, jak: Nasza klasa Tadeusza Słobodzianka, Przylgnięcie Piotra Rowickiego, Żyd Artura Pałygi, a w kontrze do tamtego spotkania: Nic, co ludzkie Pawła Passiniego, Łukasza Witta-Michałowskiego i Piotra Ratajczaka. Wszystkie te teksty zostały zrealizowane na scenie – z wyjątkiem “Burmistrza”. Ale też tekst Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk jest z nieco innego porządku; wychodzi krok dalej, niż wszystkie pozostałe. Najwyraźniej potrzebował czasu – i lekcji z historii, odrobionej przez nas wszystkich – by móc zrealizować się na scenie.