Nai Ni Chen Dance Company będzie gościem specjalnym letniej odsłony Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca!
Ten znakomity zespół tańca współczesnego został założony przez Nai Ni Chen, amerykańską choreografkę chińskiego pochodzenia, pieczołowicie i z wielkim oddaniem kultywującą chińskie tradycje taneczne w połączeniu z nowoczesnym stylem tańca i współczesnymi trendami choreograficznymi. Jej dorobek obejmuje ponad 90 spektakli prezentowanych na najważniejszych amerykańskich scenach oraz w 12 krajach poza granicami USA. Zmarła tragicznie w roku 2021 Nai Ni Chen była związana z wieloma prestiżowymi instytucjami i organizacjami w USA, tworząc dla nich działa choreograficzne oraz edukując pokolenia tancerzy i choreografów. W roku 2005 Lublin był już miejscem prezentacji spektakli tej znakomitej choreografki więc z tym większą radością witamy tę twórczość ponownie w ramach letniej odsłony Międzynarodowych Spotkań Teatrów Tańca.
Poza prezentacją spektakli, zespół Nai Ni Chen poprowadzi także cykl warsztatów tanecznych dla miłośników tańca, w tym dla ukraińskiej społeczności zamieszkującej nasze miasto.
Program prezentacji:
Spektakl inspirowany reakcją Japończyków na pierwsze spotkanie z europejskimi podróżnikami, których kolor skóry tubylcy opisali jako przypominający „martwą żabę”.
choreografia: Jacek Luminski; muzyka: Glen Velez, Mesopotamia; taniec: Emma Branson, Candace Jarvis, Kyle H. Martin, Evan Matthew Stewart, Thibaut Witzleb
Jedna z najwcześniejszych prac Nai Ni Chen (1990) należąca do cyklu opisującego dziecięce lata choreografki spędzone na Taiwanie. Obraz inspirowany geologicznym parkiem YeLu, romantycznym i zapadającym w pamięć miejscem wśród lasów i piaszczystych plaż.
choreografia: Nai-Ni Chen; muzyka: Nocturnal Emissions; taniec: Rio Kikuchi, Evan Matthew Stewart, Emma Branson, Thibaut Witzleb, Kyle H. Martin, Candace Jarvis
Jedna z najwcześniejszych prac Nai Ni Chen (1990) należąca do cyklu opisującego dziecięce lata choreografki spędzone na Taiwanie. Obraz inspirowany geologicznym parkiem YeLu, romantycznym i zapadającym w pamięć miejscem wśród lasów i piaszczystych plaż. W chinach istnieje ponad 55 grup etnicznych, a każda z nich opracowała swoje oryginalne tańce i muzykę. Paw uważany jest za świętego ptaka w prowincji Yunnan. Taniec pawia uważany jest za najpiękniejszy taniec pochodzący z tej prowincji.
choreografia: Nai-Ni Chen; taniec: Sarah Botero
Spektakl nawiązuje do starożytnej chińskiej teorii mówiącej o cyklach narodzin i umierania związanych z ciągle zmieniającym się fenomenem przyrody. Piątka tancerzy reprezentuje 5 elementów przyrody: drewno, wodę, ogień, metal, ziemię.
choreografia: Nai Ni Chen; taniec: Greta Campo, Rio Kikuchi, Candace Jarvis, Esteban Santamaria, Evan Matthew Stewart
Jedna z najbardziej znanych prac Nai Ni Chen. Autorka czerpie inspirację z czasów dzieciństwa i miejsca swoich narodzin na Tajwanie, miasta Keelung, znanego jako „Deszczowy Port”.
choreografia: Nai Ni Chen; muzyka: Robert Rich, Sainkho Namtchylak; kostiumy: Olu-Orondava; taniec: Greta Campo, Rio Kikuchi, Sarah Botero, Candace Jarvis
Zainspirowana unikalnymi rytmami i tańcem Ujgurów z prowincji Xinjiang, choreografka stworzyła oryginalny słownik taneczny dla tego spektaklu. Spokój i pasja obecne w tańcu przywołują obrazy pustynnych terenów i ludzi żyjących w miasteczkach przy oazach.
choreografia: Nai-Ni Chen; kompozycja muzyczna: Glen Velez; muzycy: Lori Cotler (głos), Shane Shanahan (perkusja), Mark Katsounis (perkusja), Glen Velez (bęben obręczowy); taniec: Greta Campo, Candance Jarvis, Rio Kikuchi, Sarah Botero, Emma Branson, Evan Matthew Stewart, Esteban Santamaria, Kyle H. Martin; gość specjalny: Zhongmei Li (solista); kostiumy: Jon Can Coskunses
Antropolog kultury, Victor Turner, opisał ten spektakl jako “przestrzeń graniczną – miejsce, odczucie, moment, które oczekują na właściwy czas. Ta międzykulturowa choreografia odnosi się do sytuacji, w której znajdują się emigranci i osoby nie-migrujące rzucone w „przestrzeń graniczną”, gdzie konfrontują się z problemem porzucenia miejsca pobytu czy konfliktami społecznymi lub militarnymi, jak wojna w Ukrainie i w sposób zamierzony bądź nie, tracą osobistą lub społeczną stabilność.
choreografia: PeiJu Chien-Pott, Jacek Luminski; muzyka: Hania Rani, Jacopo Baboni Schilingi, Ryuichi Sakamoto, Divan Gattamorta; taniec: Candace Jarvis, Rio Kikuchi, Evan Matthew Stewart, Emma Branson, Esteban Santamaria, Kyle H. Martin, Sarah Botero, Thibaut Witzleb