„Naprawda” to autorski spektakl Bogusława Kierca, po raz pierwszy wystawiany na deskach teatru.
„Gdzie są teraz ci, bez których nie wyobrażaliśmy sobie życia, a – umarli. W niebie? W nie-niebie? W jakimś innym miejscu? Albo w nie-miejscu?
W naszej bajce nazywa się ono Ogrodem Skrzydlatych Ludzi.
Autor tej bajki wierzy, że teatr jest podobny do Ogrodu Skrzydlatych Ludzi, w którym wszystko dzieje się jakby we śnie, a – prawdziwie. Tak, jak poza teatrem.
Prawie że już nie pamiętamy o tym, że autorzy bajek i baśni, które doskonale znają nawet rodzice i dziadkowie, od dawna przebywają w Ogrodzie Skrzydlatych Ludzi, a przecież wydają się naszymi dobrymi znajomymi.
Bohater „Naprawdy”, Lalun, który jest lalkarzem (sam sobie robi teatr lalek), spotyka się z tymi, do których tęsknił i próbuje z nimi zagrać baśń pamiętaną z dzieciństwa. Próba się „nie
składa”, ale sens baśni o trzech złotych włosach jakoś się wyjaśnia.
Trzy złote nitki życia (schowane tam, gdzie trudno się spodziewać, by były) to: zdolność do prawdziwego kochania innych; umiejętność poznania sensu, więc – smaku życia, czyli – nadzieja; wiara, że to, co jest pozornie niemożliwe, okaże się możliwe, jeśli sami będziemy przejrzyści (rozjaśnieni od serca), czyli – prawdziwie kochający. Wtedy poczujemy, że coś nas unosi; coś takiego, jak miły sen o lataniu… Sen o dolatywaniu do tych, bez których nie wyobrażamy sobie życia. Gdziekolwiek są.”
Bogusław Kierc
