W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.
Spektakl: Wesele
Data rozpoczęcia 2018-05-17
Godzina rozpoczęcia 18:00
Miejsce Centrum Spotkania Kultur w Lublinie, Plac Teatralny 1
Organizator Teatr im. H. Ch. Andersena
Udział Płatny
Kategoria Spektakl

Stanisław Wyspiański

/ dla widzów od lat 13 / PREMIERA 19 grudnia 2015

TWÓRCY:
Reżyseria i opracowanie tekstu: Jakub Roszkowski
Scenografia: Maciej Chojnacki
Muzyka: Michał Siwak

OBSADA: 

  • Mirella Rogoza-Biel – MARYNA
  • Gabriela Jaskuła – ZOSIA
  • Katarzyna Borek – RACHELA
  • Wioletta Tomica – PANNA MŁODA
  • Maria Wąsiel – RADCZYNI
  • Ilona Zgiet – GOSPODYNI
  • Piotr Bublewicz – DZIENNIKARZ
  • Konrad Biel – CZEPIEC
  • Bogusław Beniu Byrski – PAN MŁODY
  • Jacek Dragun – JASIEK
  • Michał Zgiet – GOSPODARZ
  • Kacper Kubiec – POETA
  • Bartosz Siwek – CHOCHOŁ

Opisywane przez Wyspiańskiego wesele rozpoczęło się 20 listopada 1900 r., ale nie skończyło się następnego poranka. Nie skończyło się nawet – jak to na wsiach bywa – po kilku kolejnych nocach i porankach. Ono trwa do dzisiaj – trwa już 115 lat w naszych umysłach, może w naszych sercach, czasami w naszej duszy. W strzępkach zdań, cytatów – że trza być w butach na weselu, że Chińczyki trzymają się mocno, że gdzieś jest ta Polska właśnie, że cham jakiś miał złoty róg. Już nie bardzo pamiętamy, kto się żenił, po co, co z tymi Żydami, gdzie przebiega granica między miastem i wsią, za czyje jemy i za co pijemy. Ale jemy. Ale pijemy. I rozmawiamy. Długo i mądrze. A im więcej wypijemy alkoholu, tym dłużej i tym mądrzej. O miłości, o polityce, o nierównościach społecznych, o potrzebie zmian… o Polsce. I w którymś momencie zapraszamy na nasze wspólne już wesele Chochoła – innego, wyśmiewanego, wykluczonego. I on na to wesele przychodzi, zabierając przy okazji swoich, niechcianych wcześniej w tym domu, gości. Gości mówiących zdania, których nie chcemy słuchać, pokazujących obrazy, których nie chcemy oglądać, dających prezenty, z którymi nie wiemy co zrobić. A my dalej pijemy, jemy, bawimy się i tańczymy… chocholi taniec.

W realizacji przygotowanej przez zespół Teatru Andersena postanowiliśmy zatrzeć podział na aktorów i widzów. Gośćmi są wszyscy zebrani i wszystkich nawiedza Chochoł a potem kolejne duchy. Każdy z bohaterów naszego spektaklu nosi na plecach swoje alter ego (ludzkich rozmiarów lalki przypominające nieco rozsypujące się truchła), które wczepione w ciała gości przejęły nad nimi kontrolę i nie pozwalają wyrwać się z ogarniającego wszystko i wszystkich marazmu.

CreArt. Sieć miast na rzecz twórczości artystycznej