Spotkanie literackie "wiatr szumiał poematem..."

O poezji Stefana Zarębskiego opowie red. Al. Leszek Gzella.

Wstęp wolny

Stefan Zarębski urodził się w 1928 r. w Wieluniu, w miasteczku w Wielkopolsce, które we wrześniu 1939 r. Niemcy jako pierwsze na ziemiach Polski kompletnie zbombardowali. Ale rodzina Zarębskich już przebywała na Lubelszczyźnie, w Lubartowie, następnie w Lublinie. Maturę zdawał w Gimnazjum im. Stanisława Staszica w 1948 r. Podjął studia na KUL, był słuchaczem na sekcji historii i polonistyki i w 1952 r. ukończył je dyplomem magistra. Wśród braci studenckiej wyróżniał się inteligencją i elegancją. Jako przewodniczący koła polonistycznego witał zapraszanych gości, wybitnych historyków literatury i pisarzy (m.in. Antoniego serdecznie zaprasza na spotkanie literackie wiatr szumiał Gołubiewa, Stefana Kisielewskiego - Kisiela, Jerzego Turowicza) na spotkania z młodzieżą na uniwersytecie. W imieniu studentów przemawiał na uroczystościach inauguracji roku na KUL. Zawsze piękną polszczyzną i z krasomówczą swadą. Na polonistyce przewodniczył Kołu Polonistów i miał swój udział w powstaniu ówczesnego pisma studenckiego „Polonista”. Był jego pierwszym redaktorem naczelnym i kierował „czasopismem Koła Polonistów Studentów Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego” w latach 1951– 1952. W czerwcu 1951 r. ukazał się „Zeszyt Twórczości Własnej Studentów KUL”. Jego wydanie w miesięczniku „Polonista” uzasadniano nadmiarem materiału literackiego, jaki wpływał do redakcji. Postanowiono kilka razy w roku wydawać dodatkowo zbiorki twórczości młodych poetów i prozaików. W obu pismach pisali studenci, późniejsi naukowcy, pisarze i publicyści, m.in. Stefan Czarnecki, Wojciech Górny, Anna Lisowska-Niepokólczycka, Adam Rodziński, Barbara Eysymontt, Anna Wiercieńska (Markowa), Anka Kowalska, Zdzisław Łączkowski, Jerzy Kołłątaj. Po ukończeniu studiów Stefan Zarębski podjął pracę w lubelskiej „Kamenie”. Był redaktorem, zajmował się też stroną techniczną pisma. Na łamach „Kameny” w latach 1952– 1955 drukował swoje przekłady poetów niemieckich, m.in. Schillera i Goethego. W 1960 r. ukazał się jego tomik wierszy pt. „Żywe i martwe” jako piąty (a w ogóle 19) powojenny tomik „Biblioteki Kameny”. Autor zamieścił w nim wiersze własne i przekłady poezji Goethego, Schillera, Rilkego, Musseta, Baudelaire’a, Wernera Warsinsky’ego oraz Roy Mae Gregor-Hastie’go. Okładkę zbiorku poezji zaprojektował lubelski artysta malarz Eugeniusz Pol. Przy Oddziale Lubelskim ZLP istniała Sekcja Przekładów, która np. na rok 1953 zaplanowała organizację dziesięciu publicznych dyskusji na tematy związane z działalnością translatorską. W lutym odbyło się spotkanie, na którym Stefan Zarębski prezentował swoje „Drobne wiersze Goethego”. Dyskusję zagajał lubelski pisarz Eugeniusz Gołębiowski. W 1960 r. Stefan Zarębski wyjechał do Warszawy i tam pracował w redakcji tygodnika „Współczesność”, następnie w miesięczniku „Literatura na Świecie”. Nad ziemią i w podziemiu to tytuł wspomnień wojennych, które Zarębski wspólnie z płk. Janem Miętkim opublikował w „Czytelniku” (wydania: 1965, 1969 i 1979). Jego przekłady z Johanna Wolfganga Goethego ukazały się w serii Biblioteki Narodowej pt. Wybór poezji (1955, 1967). Po osiedleniu się stolicy był też wykładowcą polonistą w kilku średnich szkołach wieczorowych. Dalekie i bliskie to tytuł wyboru wierszy (88 utworów poetyckich), którego dokonała i wydała w 2001 r. Maria Rzeźnicka, jego siostra, w warszawskiej Agencji Wydawniczej Cinderella Books. W latach stanu wojennego Stefan Zarębski współpracował z wydawnictwami drugiego obiegu. Zmarł 2 października 1996 r. w Warszawie i został pochowany na Starych Powązkach. (Gal)