1. Ogłoszenie konkursu na twórczą interpretację utworów Johna Cage’a
2. Koncerty:
- John Cage „Imaginary Landscape No. 4”, Krzysztof Knittel „O tym, czego nie ma”
Wykonawcy: uczniowie Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II stopnia im. Karola Lipińskiego w Lublinie, dyr. Krzysztof Knittel (Polska)
- „wind child Index” - eRikm (Francja), dieb13 (Austria)
Wstęp wolny.
Ogłoszenie konkursu na interpretację/parafrazę utworów Johna Cage’a.
Kurator: Michał Mendyk
Przedmiotem konkursu jest współczesna interpretacja/parafraza wybranych utworów Johna Cage'a. Konkurs ma charakter otwarty – mogą w nim wziąć udział zarówno muzycy profesjonalni, jak i osoby działające na polu improwizacji bez warsztatu akademickiego. Istotnym elementem konkursu jest wyłonienie utworów, które będą prezentowały oryginalność i „świeże” spojrzenie na muzyką współczesną i jednocześnie będą pokazywały aktualność i atrakcyjność dorobku Johna Cage’a poza hermetycznymi kręgami akademickimi. Chcemy, by konkurs zainspirował współczesnych polskich artystów reprezentujących różne gatunki i dyscypliny do rozwijania jego idei. Konkurs będzie promowany na łamach mediów lokalnych i ogólnopolskich.
Nadesłane prace będzie oceniać jury, w skład którego wejdzie kurator oraz zaproszeni przez niego specjaliści w dziedzinie muzyki współczesnej, improwizacyjnej oraz twórczości Johna Cage’a. W drodze konkursu wyłoniony zostanie jeden zwycięzca, który otrzyma nagrodę pieniężną. Nagrodzony utwór zostanie zaprezentowany na koncercie finałowym we wrześniu 2012 roku.
……………………………
„O tym, czego nie ma” – Krzysztof Knittel (Polska)
Czy najlepszą analizą jakiejś kompozycji jest napisanie wariacji na jej temat? Tego nikt nie wie na pewno, dopóki sam nie spróbuje. Tematy i forma nowej kompozycji będą zaczerpnięte z „Imaginary Landscape No. 4” Cage'a oraz z mojego własnego solowego utworu "free for MacWin". A mottem jest zdanie Cage'a z jego wykładu o komunikacji: „ co jest bardziej muzyczne - ciężarówka przejeżdżająca obok fabryki czy ciężarówka przejeżdżająca obok szkoły muzycznej?” K.Knittel
Krzysztof Knittel (Polska)
Realizuje utwory komputerowe i elektroakustyczne, komponuje muzykę dla baletu, teatru, filmu, tworzy instalacje dźwiękowe, pisze utwory na orkiestrę, chóry, zespoły kameralne. Jako kompozytor i wykonawca własnych utworów koncertował w większości krajów europejskich, w Azji oraz w Ameryce Północnej i Południowej.
W latach 1995-98 był dyrektorem festiwalu Warszawska Jesień, w latach 1999-2003 prezesem Związku Kompozytorów Polskich. Wiceprezes Polskiej Rady Muzycznej (2000-2005), od grudnia 2005 przewodniczy tej Radzie. Od 2006 roku prowadzi utworzony przez siebie międzynarodowy festiwal muzyki improwizowanej Ad Libitum. Wykłada na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie i w akademiach muzycznych w Łodzi i Krakowie.
W 1985 roku otrzymał nagrodę „Solidarności” w dziedzinie muzyki, w 1998 został nagrodzony przez Foundation for Contemporary Performance Arts w Nowym Jorku, w 2003 roku otrzymał Nagrodę im. Cypriana Norwida oraz Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich, w 2005 Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” oraz złoty medal Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej.
„wind child Index” - eRikm (Francja), dieb13 (Austria)
John Cage jest ich babcią, zaś Africa Bambaata jest ich dziadkiem. ERikm i dieb13 od lat artystycznie wykorzystują gramofony w studio i na żywo w trakcie występów przed publicznością. Programowo stawiają sobie wyzwania, stale eksperymentując z materią dźwiękową - uprzednio nagraną, odtworzoną z płyty czy też zremiksowaną na nowo podczas sonicznego performansu, który staje się wysokooktanowym spotkaniem historii muzyki i apercepcji zachodzącej pomiędzy szelakiem, którym pokryte są stare płyty gramofonowe, a cyfrowym samplingiem. W trakcie wykonania "wind child Index" duet zrobi to co zwykle, bo ich muzyka nie istniałaby bez Cage’a. Tym razem jednak zrobią to jeszcze lepiej …
eRikm (Francja)
Od dwudziestu lat eRikm zajmuje się eksperymentami artystycznymi na scenie międzynarodowej. Reputację jako przedstawiciel sztuki turntablistycznej i artysta dźwiękowy zdobył w roku 1996 i od tego czasu konsekwentnie przekracza kolejne granice, reprezentując sztukę niezależną i instytucjonalną. Mniej więcej w tym samym czasie (1997) rozwinął otwarte i ambitne podejście do technologii jako medium sztuki. Technologia staje się sposobem na monetyzację sztuki, jak i narzędziem tworzenia, produkcji i rozpowszechniania tejże. ERikm traktuje dźwięki jak żywe organizmy, które ciągle ewoluują, które zawsze narażone są na ryzyko i rozkosz przypadkowości i współbrzmienia jedności. Bawiąc się tymi sprzecznościami w swoich improwizacjach, nadaje swoim występom niespotykanej intensywności. W rezultacie, jako artysta, wykorzystuje namysł i zmysły, humor i powagę, cierpliwe oczekiwanie i instynktowne reakcje.
dieb13 (Austria)
Wiedeński artysta awangardowy. Występował pod wieloma pseudonimami artystycznymi: Takeshi Fumimoto, Echelon, Dieter Bohlen, dieb14. Od końca lat osiemdziesiątych niestrudzenie przetwarza na instrumenty muzyczne magnetofony, płyty winylowe i kompaktowe czy twarde dyski komputerów. W 1998 roku nagrał kompozycję, która znalazła się na kompilacji Turntable Solos wydanej przez japońską wytwórnię Amoebic. Jako Takeshi Fumimoto współpracował z między innymi Otomo Yoshihide, Christianem Marclayem i Masamim Akitą (znanym jako Merzbow). Jego pierwsza płyta, Restructuring (2000), była remiksem całego festiwalu muzyki eksperymentalnej. Potwierdziwszy w ten sposób swoją wirtuozerię artysty sztuki turntablistycznej, dieb13 przeniósł się w inne rejony sztuki dźwiękowej: rezygnuje z wykorzystania tradycyjnych nośników dźwięku na rzecz komputera, dzięki czemu może odrzeć dźwięki z rozpoznawalnych odniesień.
