W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.

Wernisaż wystawy: Nie wymyślaj, jeszcze Ci się odwidzi vol. 2

Wernisaż wystawy: Nie wymyślaj, jeszcze Ci się odwidzi vol. 2
Data rozpoczęcia 2024-06-28
Godzina rozpoczęcia 18:00
Miejsce Biblioteka Azyl Galerii Labirynt, ul. Lipowa 13 (wejście od ul. Ofiar Katynia)
Organizator Galeria Labirynt w Lublinie
Udział Bezpłatny
Kategoria Wernisaż

Osoby artystyczne: Adi Wasilewski, Alek Sikorsky, Anastas Krusińska, Astrid Macieszko, Daniel Mazurek, Dasza Dar Klimovich, Ignacy Wolski, Ireneusz Janus, Leni Osuch-Cierniak, Nikodem Friedel, Vincent Burdan

Osoby kuratorskie: Ariel Michalak, Karo Zorya Jazgarska

Otwarcie wystawy: 28.06.2024 (piątek), godz. 18.00
Wystawa czynna do: 29.08.2024 (wt.–czw.: 13.00–18.00)
Wstęp: wolny

Pierwsza odsłona projektu została zrealizowana w ubiegłym roku w ramach projektu „Queerujemy Lublin”. Jego celem było przede wszystkim oddanie głosu queerowej społeczności z Lublina tak, aby umożliwić osobom ją tworzącym samorzecznictwo. Wystawa prezentowana w Bibliotece Azyl pokazywała codzienność osób transpłciowych oraz ich indywidualne, a zarazem jednoczące doświadczenie tożsamości płciowej. Tematem drugiej odsłony jest zaś relacja transpłciowości z czasem. – Wspólnie zastanowimy się nad tym, czy czas może być przywilejem, oraz jak radzić sobie z trudnościami, które wiążą się z przewlekłością procesu tranzycji.

Teoria „Queer temporality” mówi, że doświadczenia osób queerowych, takie jak coming out czy tranzycja płciowa, zakrzywiają czas, uniemożliwiając linearny rozwój życia. Stoi to w kontrze do cisheteronormatywnych ram postrzegania i doświadczania czasu.

Rozmaite formy, jakie będzie można zobaczyć na wystawie, takie jak kolaż, instalacja, malarstwo, fotografia, tekst i rzeźba, odzwierciedlają doświadczenia związane z procesem tranzycji oraz odkrywaniem swojej tożsamości.

Praca nad wystawą opierała się na cyklicznych spotkaniach grupy osób artystycznych wyłonionych w drodze otwartego naboru. Wspólnotowe podejście do tworzenia ekspozycji przełamuje surowe struktury pracy na rzecz czułości i na troski o grupę. Grupa szuka miejsc, gdzie jej perspektywa stapia się w jednogłos, oraz momentów, w których wybrzmiewa indywidualność.

W formie dialogu prace opowiadają o indywidualnych doświadczeniach osób uczestniczących w projekcie, które wzajemnie łączą się i przeplatają, ale zadają też pytania. Jak społeczeństwo, w którym żyjemy, i odgórnie ustalony bez głosu mniejszości proces tranzycji wpływają na przebieg życia osób transpłciowych? Jak radzić sobie z ciągłym czekaniem na coś, co nie zależy od nas, a jest niezbędne do życia?