Wernisaż wystawy: Sztuka w przestrzeni Lublina po 1945 roku

Powody zapomnienia mogą być przynajmniej dwa. Jednym - dosyć oczywistym - jest ulotność dzieła, jego naturalna, ograniczona żywotność. Drugim - o wiele bardzie złożonym - wydaje się być pewien proces, który polega na wchłonięciu dzieła przez tkankę miejską.

Kwestią pamięci zbiorowej jest przechowywanie i kultywowanie tradycji o zdarzeniach istotnych dla danej społeczności. Teza ta zdaje się jednak wątpliwa w kontekście działań artystycznych realizowanych w przestrzeni miasta.
Powody zapomnienia mogą być przynajmniej dwa. Jednym - dosyć oczywistym - jest ulotność dzieła, jego naturalna, ograniczona żywotność. Drugim - o wiele bardzie złożonym - wydaje się być pewien proces, który polega na wchłonięciu dzieła przez tkankę miejską. Sztuka w tym przypadku stopniowo przestaje być zmaterializowaną ideą interpretowaną w kontekście artystycznego działania. W zamian staje się elementem krajobrazu. Punktem w przestrzeni miejskiej, który zdaje się być w niej "od zawsze". Zyskuje wtedy nowe funkcje, często dalekie od pierwotnego zamysłu.

Te same procesy dotyczą sztuki w przestrzeni Lublina. Miasta, w którym historia tego typu działań artystycznych jest unikalna i gotowa to ponownego odkrycia. Właśnie tu działał Edward Hartwig dokumentujący odbudowę Lublina po wojennych zniszczeniach. To tu Oskar i Zofia Hansen – jedni z najważniejszych modernistycznych architektów – wdrożyli w życie koncepcję Formy Otwartej. To w przestrzeni miejskiej Lublina odbyły się bezprecedensowe w skali kraju Lubelskie Spotkania Plastyczne (1976-8), szczegółowo udokumentowane przez Stefana Ciechana.To tu dzięki Solidarności ulica stawała się agorą i nośnikiem wolnościowych haseł. I to w tym mieście, 28go maja 1989 roku Jarosław Koziara pokazał pracę „Guernica po polsku”, nawiązującej do obrazu Picassa, będącej wówczas być może pierwszym symptomem wolności artystycznej poprzedzającym wybory ’89. 

Dzięki wystawie odbędziemy podróż po najistotniejszych i najciekawszych realizacjach artystycznych w przestrzeni Lublina po roku 1945. Pokażemy ewolucję sztuki oraz filozofii generowania tego typu wydarzeń kulturalnych. Zarówno w ich instytucjonalnym jak i pozainstytucjonalnym wymiarze.
 

Kurator: Cezary Hunkiewicz

Partnerzy: Urząd Miasta Lublin, Ośrodek Brama Grodzka / Teatr NN, Europejska Fundacja Kultury Miejskiej, Ośrodek Międzykulturowych Inicjatyw Twórczych Rozdroża.

Wydarzenie: 
https://www.facebook.com/events/1212402182107310/