Malarstwo Tony Teneth Blanksona urzeka odważnymi zestawieniami, czystych barw, ekspresją gestu malarskiego, rozmachem i swobodą z jaką twórca zapełnia szybkimi pociągnięciami pędzla przestrzeń płótna.
Rezultatem zastosowanych środków artystycznych jest impresyjna – wrażeniowa i emocjonalna, wibrująca kompozycja uderzająca intensywnym kolorem – żółcieniami blasku słońca skontrastowanymi z intensywną zielenią, odcieniami błękitu wodnej toni z akcentami czerwonej farby. Czujny obserwator jednak, który nie tylko „rzuci okiem” na kolor, ale również podąży za energicznymi liniami kreślonymi przez T.T. Blanksona, odkryje w abstrakcyjnej formie dzieła, jego inspirację. Po momencie kontemplacji – zatrzymaniu się na chwilę przed płótnem – motywami jakie można dostrzec w obrazach artysty są sceny z codziennego życia prowadzonego w Ghanie z uwzględnieniem całego kolorytu Złotego Wybrzeża, jak nazywano niegdyś region Zatoki Gwinejskiej. Koloryt ten jest dosłowny, bo właśnie o tonację tu chodzi, o oślepiający blask słońca, barwne ubrania ludzi uchwyconych w wielkomiejskim gwarze, czy zupełnie przeciwnie, tych zamieszkujących rybacką wioskę lub plantację. Nieustająco postaciom, które można odszukać w obrazach malarza towarzyszy ruch, przemieszczanie się – życie, a odbiorcy wrażenie uchwycenia ważnego momentu w wykonanej fotografii ulicznej, dokumentacyjnej – stopklatki – zatrzymanego na chwilę kadru.
Innym zagadnieniem fascynującym T.T. Blanksona jest muzyka – instrumenty muzyczne, pieśni, śpiewacy. Również w tych pracach pojawia się swoisty dla malarza, koloryt, barwa rozszczepiona niczym w pryzmacie, emanująca energią i witalnością. Nie będzie więc zaskoczeniem, że w dziełach T.T. Blanksona obecna jest również wyjątkowa rytmika i harmonia – charakterystyczna nie tylko dla muzyki, ale również dla doskonale zakomponowanego płótna. Przywołane tu wcześniej określenia takie jak impresja czy gest malarski budzą nieuniknione skojarzenia z kanonem sztuki: impresjonistami, malarzami kładącymi nacisk na gest artysty – ekspresjonistami abstrakcyjnymi, czy twórcami uprawiającymi sztukę informelu. Na tym polu obrazy T.T. Blanksona wyróżniają się jednak poprzez indywidualny dobór koloru – tak jak obrazy artystów z kręgu na przykład wschodnio-chrześcijańskiego, gdzie wyraźnie widać blask i świetlistość w odcieniach barw, ich inne natężenie. Podobnie jest choćby wśród malarzy północy, których dzieła były prezentowane niedawno w jednym z muzeów, gdzie dostrzec można mroźność, obniżenie temperatury poprzez użyte tonacje, chłód koloru. Wszystkie te skojarzenia, tak nam znane, stanowią dowód na to, że sztuka jest globalna, różni nas tylko otaczający koloryt.
