Autorkami wystawy są członkinie Ogniska Plastycznego Towarzystwa Sztuk Pięknych w Lublinie z inspiracji i pod kierunkiem Waldemara Figla.
Ikona jest nie tylko obrazem religijnym, ale jednocześnie obrazem świętym, przedmiotem czci.
Jej początki sięgają czasów cesarstwa Bizancjum. Najstarszą ze znanych nam ikon jest ikona Chrystusa Pantokratora, pochodząca z VI w. a przechowywana w klasztorze Świętej Katarzyny na Synaju. Na początku IX w. powstał kanon ikonograficzny, niezmienny niezależnie od czasu i kraju, bowiem tematy ikon są zawsze powiązane z tekstami Ewangelii.
Ikonoklazm spowodował pierwszą falę emigracji elity intelektualnej. Wpływy bizantyjskie widoczne są od Morza Śródziemnego przez Bałkany, aż po Bałtyk. Stopniowo wzrastało znaczenie Szkoły rosyjskiej głównie w Nowogrodzie i w Moskwie. Największą rolę we wprowadzeniu kultury greckokatolickiej w Rosji spełni malarz Teofan Grek, natomiast jego uczeń Andrzej Rublow nadał ikonie bizantyjskiej rosyjski charakter. Liczne szkoły na Bałkanach stały się łącznikiem między Rosja a Grecją.
Aktualna wystawa w domu Kultury LSM jest pierwszym zbiorowym przedsięwzięciem, mającym na celu ukazać efekty ikono-pisania części uczestników Ogniska Plastycznego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Lublinie.
Osoby biorące udział w wystawie są członkami Towarzystwa i ukończyły trzyletni kurs rysunku i malarstwa. Zainteresowanie ikonami jest wynikiem starań prowadzącego zajęcia w ognisku magistra Waldemara Figla jest on znawcą i wielkim miłośnikiem tej dziedziny sztuki i skutecznie zaraża swoin entuzjazmem i zamiłowaniem uczestników kursu. Wystawiane ikony są malowane na deskach, farbami olejnymi ze złoceniami.
