Pierwszy projekt drugiej edycji „Queerujemy Lublin” prezentuje perspektywę, której wcześniej jeszcze nie było, czyli lubelski queer oczami lesbijki.
Kiedy zalecone przez psycholożkę pisanie dzienników i notek przestało wystarczać, miharin sięgnęła po to, co miała pod ręką, żeby dać upust swoim myślom i emocjom. Zaczęła robić kolaże, takie chaotyczne i czasem niechlujne, przypominające to, co dzieje się w jej głowie.
miharin (i papier) przyjmą wszystko: od gazetek plotkarskich z kiosku pod blokiem babci, poprzez stare magazyny tatuatorskie, gazetki „BRAVO” z odzysku, kwartalniki queerowe (najczęściej „Replika”), miesięczniki Izb Lekarskich, aż po opakowania i ulotki po lekach, zapomniane szkice, zniszczone książki i wiele innych rozmaitych elementów, które za pomocą kleju w sztyfcie da się przyczepić do kolorowej tektury. Im więcej śmieci, tym lepiej! miharin najbardziej docenia te, które zostały jej przez kogoś podarowane. No dobra, czasem tu i tam pojawią się jakieś kolorowe taśmy kupione w sklepie papierniczym, bo po prostu są urocze. W twórczości miharin ważne jest zero-waste, czyli dawanie śmieciom drugiego, artystycznego życia i zużywanie jak najmniejszej ilości nowo wyprodukowanych materiałów.
„wykle(ja)nki” to zbiór myśli i emocji, które towarzyszyły miharin przez ostatnie trzy lata, porusza się w tematyce przeżywania swojej tożsamości jako osoba queer i lesbijka, relacji romantycznych między kobietami oraz wzlotów i upadków zdrowia psychicznego.
miharin (ona/jej) – urodzona w 2000 roku w Lublinie miłośniczka kobiet i kobiecości, szczególnie tej przegiętej. Inspirację do tworzenia czerpie najczęściej od Księżyca, własnego ciała i umysłu oraz osób artystycznych, które spotyka na swojej drodze. Lubi nosić perły o nieregularnych kształtach i uważa, że wschody słońca są dużo bardziej romantyczne od zachodów.
Celem projektu Queerujemy Lublin jest wymiana doświadczeń – zarówno osobistych, jak i zbiorowych – o otaczającej nas nieheteronormatywnej kulturze. Zależy nam, aby osoby queerowe z Lublina mogły praktykować samorzecznictwo i zabierać głos publicznie, opowiadając o istotnych dla siebie sprawach. Wystawa i pozostałe wydarzenia zaplanowane na kolejne miesiące to projekty wyłonione w drodze otwartego naboru.
Dostępność: Wystawa odbywa się na parterze w przestrzeni wolnej od barier architektonicznych. Otwarcie tłumaczone na język ukraiński, tłumaczenie: Volodymyr Dyshlevuk.
Wystawa czynna do: 16.12.2023 (wt.–sob.: 13.00–18.00)
