Naczynia klejone - wystawa szkła artystycznego - kultura żydowska
Wystawa Ireneusza Wydrzyńskiego w Jeszywas Chachmej Lublin jest pierwszą taką wystawą w tym miejscu. Autor prezentowanych prac jest jedną z niewielu osób w środowisku lubelskim tworzących prace z tego trudnego materiału, jakim jest szkło. Artysta stosuje także niekonwencjonalne techniki szklarskie, w których wykorzystuje szkło okienne sklejane do postaci grubych brył, poddawanych później obróbce przez szlifowanie i polerowanie. Obecna wystawa przedstawia nowy cykl prac pt. „Naczynia klejone”. Będzie to pierwsza prezentacja tego cyklu w Lublinie. Niekonwencjonalna technika zastosowana do wykonania form o charakterze użytkowym dała zaskakujące efekty na pozór nie przystające do zastosowanych metod.
Szkło jest tworzywem intrygującym i pociągającym dla wielu artystów. Ma kapryśną i niezależną naturę, którą trudno okiełznać w ramach zaplanowanych przez twórcę działań ukierunkowanych na uzyskanie określonych efektów. Odbija i załamuje światło, które nieustannie ingeruje w szklany obiekt i jego otoczenia. Jednak, właśnie te swoiste cechy „lodowego imperium” są dla mnie artystycznym wyzwaniem, sprawiającym, że wciąż fascynuje mnie poszukiwanie nowych form kreacji w tym tworzywie. Dlatego, od kilkunastu lat penetruję możliwości realizacyjne w technice szkła klejonego, ponieważ sklejanie cienkich tafli szklanych, pozwala mi uzyskiwać interesujące mnie efekty świetlne i rzeźbiarskie.
Początkowo, pociągała mnie sama możliwość wykonywania form rzeźbiarskich w technice szkła klejonego, zwłaszcza, że klejenie tafli szklanych nie wymaga dodatkowego przygotowania, są gładkie dzięki czemu idealnie nadają się do sklejania. Stosowany przeze mnie klej, utwardzany światłem ultrafioletowym doskonale je spaja. Jego wytrzymałość jest tak duża, że w przypadku próby rozerwania wyłupie się raczej szkło niż ustąpi klejenie. Zbudowane w ten sposób bryły, przypominają swoją zwartością te odlewane w gorącej masie.
Moje pierwsze „naczynie klejone” powstało wokół zagłębienia, wklęsłości, w czym realizuje się użytkowość prostego naczynia. Szkło i ceramika w naszej tradycji kojarzone jest z produkcją naczyń użytkowych. „Naczynia właśnie legły u narodzin tej technologii i przez tysiące lat wyznaczały jej horyzont. Droga do artystycznego usamodzielnienia się prowadziła szerokim traktem od użytkowości do dekoracyjności. Naczynia stawały się pięknymi przedmiotami, ich funkcja użytkowa schodziła na plan dalszy, czasami zanikała zupełnie.” Tworząc koncentruję się na wykreowaniu ciekawego kształtu, poszukiwania relacji ze światłem, znajdowaniu klimatów tkwiących w używanym tworzywie. Staram się rozwiązywać problemy technologiczne w taki sposób, by nie ograniczać swoich wizji i kreacji artystycznej w tworzywie szklanym. Projektując prace z cyklu „naczynia klejone” musiałem najpierw dostosować technikę sklejania płaskiej tafli szklanej do zgoła odmiennych kształtów niż to robiłem wcześniej.
Ireneusz Wydrzyński
