Jak wyglądało po dogaśnięciu wojennej pożogi życie żydowskie w Polsce? Wykład dr. Wiesławy Młynarczyk, edukatorki Muzeum Getta Warszawskiego, w syntetyczny sposób przedstawia życie ocalałych, którzy utożsamiali się z tradycją i kulturą żydowską, którzy na zgliszczach próbowali odbudować kulturę języka jidysz.
Od podstaw tworzyli na nowo redakcje, wydawnictwa, szkoły języka jidysz czy sceny teatralne, gdzie grano spektakle reżyserowane na podstawie sztuk przedwojennych klasyków języka jidysz. Kontekstem opowieści jest także polityka narodowościowa ówczesnego państwa polskiego, które oprócz znacznych zmian granic i demografii swoich obywateli zmuszone zostało także do zmiany swojego ustroju politycznego.
Wiesława Młynarczyk – doktor nauk społecznych, magister filologii polskiej. Jej praca doktorska Idea „nowego człowieka” w praktyce szkolnictwa żydowskiego w Polsce w latach 1957-1968 roku uzyskała w 2018 roku wyróżnienie w VIII Konkursie ŻIH im. Majera Bałabana na najlepsze prace magisterskie i doktorskie o Żydach i Izraelu. W latach 2001-2016 pracowała w Instytucie Pamięci Narodowej, przez 5 lat była szefem Centrum Edukacyjnego IPN „Przystanek Historia” w Warszawie. Równolegle pracowała w niepełnym wymiarze czasu pracy jako nauczyciel w 81. Liceum Ogólnokształcącym w Warszawie. W liceum tym prowadziła przez 17 lat projekt edukacyjny Rola 81 LO im. A. Fredry w Warszawie w edukacji o getcie warszawskim.
Jest autorką wielu publikacji edukacyjnych na temat Zagłady, m.in. współautorką „Wyboru źródeł do nauczania o Zagładzie”. Otrzymała wiele nagród za pracę edukacyjną , m.in. w 2008 roku wyróżnienie przyznane przez Ambasadę Izraela za działalność na rzecz ochrony dziedzictwa kultury żydowskiej w Polsce. W 2009 otrzymała Srebrny Krzyż Zasługi za edukację o historii najnowszej. Od 2018 roku pracuje jako edukator w Muzeum Getta Warszawskiego.
Wydarzenie organizowane we współpracy z Muzeum Getta Warszawskiego.
Wydarzenie jest częścią 4. Lubliner Festivalu – Festiwalu Kultury Żydowskiej w Lublinie.
