W celu świadczenia usług na najwyższym poziomie stosujemy pliki cookies. Korzystanie z serwisu lublin.eu oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim urządzeniu. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień Twojej przeglądarki. Więcej informacji znajdziesz w Polityce prywatności.

Obchody upamiętniające śmierć cc mjr. Hieronima Dekutowskiego ps. „Zapora” i jego 6 podkomendnych

Obchody upamiętniające śmierć cc mjr. Hieronima Dekutowskiego ps. „Zapora” i jego 6 podkomendnych
06.03.202311:04

W najbliższy wtorek (7 marca) w Lublinie odbędą się obchody upamiętniające 74. rocznicę śmierci cc mjr. Hieronima Dekutowskiego ps. „Zapora” i jego 6 podkomendnych.

Program obchodów:

  • 12.00 – Msza św. w kościele cywilno-wojskowym, al. Racławickie 20,
  • 13.00 – przemarsz do symbolicznej mogiły „Zapory” i jego Podkomendnych, na cmentarzu komunalno-wojskowym przy ul. Białej,
  • 13.15 – złożenie kwiatów i zapalenie zniczy,
  • 13.20 – przemarsz do pomnika mjr. Hieronima Dekutowskiego ps. „Zapora” i jego Podkomendnych, ul. Lipowa 25,
  • 13.30 – złożenie kwiatów i zapalenie zniczy,
  • 13.35 – przejście na okolicznościowe spotkanie, do budynku XXIX Liceum Ogólnokształcącego im. cc mjra Hieronima Dekutowskiego ps. Zapora, ul. Lipowa 25, organizatora lubelskich obchodów.

Mjr Hieronim Dekutowski ps. „Zapora” to dowódca partyzancki działający na Lubelszczyźnie w czasie i tuż po II wojnie światowej. Jesienią 1939 r. przedostał się z zajmowanej przez wojska niemieckie i sowieckie Polski, przez Węgry, Jugosławię i Włochy, do Armii Polskiej we Francji. Po klęsce wojsk francuskich w czerwcu 1940 r., udał się przez Szwajcarię do Wielkiej Brytanii, gdzie dołączył do Polskich Sił Zbrojnych. Ochotniczo przeszkolony do walki dywersyjnej i partyzanckiej został zrzucony na spadochronie do okupowanego Kraju, we wrześniu 1943 r. Walczył w szeregach Armii Krajowej z okupantem niemieckim - w obronie wysiedlanej Zamojszczyzny i w rejonie Lublina, a po przejściu frontu wschodniego w Zrzeszeniu „Wolność i Niezawisłość” - z komunistycznym zniewoleniem, na rozległych obszarach Lubelszczyzny, częściowo na Podkarpaciu i Ziemi Świętokrzyskiej.

Wraz ze swoimi podkomendnymi został ujęty przez Urząd Bezpieczeństwa, w wyniku zdrady, w Nysie na Śląsku, w 1947 r., podczas próby przedostania się na Zachód. W czasie pobytu w więzieniu mokotowskim w Warszawie, zostali poddani brutalnemu śledztwu prowadzonemu przez UB i skazani na karę śmierci przez warszawski Wojskowy Sąd Rejonowy. „Zapora” stracony został 7 marca 1949 r. wraz z 6 podkomendnymi oficerami: kpt. Stanisławem Łukasikiem ps. „Ryś”, por. Jerzym Miatkowskim ps. „Zawada”, por. Ryszardem Grońskim ps. „Żbik”, por. Edmundem Tudrujem ps. „Mundek”, por. Tadeuszem Pelaką ps. „Junak”, por. Arkadiuszem Wasilewskim ps. „Biały”.

Ich szczątki zostały odnalezione w latach 2012-2014, na Łączce powązkowskiej w Warszawie, przez zespół IPN prof. Krzysztofa Szwagrzyka, i zidentyfikowane. Zgodnie z wolą rodzin zostali pochowani we wspólnej mogile „Żołnierzy Wyklętych”, w pobliżu miejsca odnalezienia ich szczątków. Pogrzeb państwowy odbył się 27 września 2015 r.