Lubelskie Podziemia to niemal 300 metrowa trasa turystyczna biegnąca pod Rynkiem i kamienicami Starego Miasta. Trasa powstała w wyniku połączenia kilkunastu z licznych staromiejskich piwnic, których historia sięga początku XVI w., czyli stulecia największej świetności Lublina. Zostały one częściowo połączone korytarzami i w ten sposób pod miastem powstał podziemny labirynt.
Spacer zabytkowymi piwnicami staromiejskimi, który już sam w sobie dostarcza wielkich emocji, jest jednocześnie wędrówką w czasie pozwalającą odkryć przeszłość miasta. Historię rozwoju przestrzennego Lublina przybliżają makiety ukazujące miasto od VIII w. n. e., poprzez średniowiecze i wiek XVI. W podziemiach znajdują się także dwie makiety przedstawiające dawne panoramy miasta: najstarszy widok Lublina z XVI w. i najbardziej znany widok z pierwszej połowy wieku XVII. Punktem kulminacyjnym podziemnej wędrówki jest, wzbogacona światłem i dźwiękiem, ruchoma makieta Wielkiego Pożaru Lublina (1719). Wizualizacja została stworzona na podstawie obrazu znajdującego się w kościele ojców dominikanów (będącego pamiątką owego pożaru) i archiwalnych źródeł pisanych.
Lubelska Trasa Podziemna łączy dwa ważne dla Lublina miejsca: zaczyna się w Trybunale Koronnym (dawnym ratuszu), czyli w centrum władzy świeckiej a kończy przy pozostałościach kościoła św. Michała Archanioła, skupiającego dawniej życie religijne miasta. Większość trasy przebiega na głębokości 8-12 metrów a czas zwiedzania to ok. 40 min.
Szczegółowe informacje znajdują się na oficjalnej stronie internetowej Lubelskiej Trasy Podziemnej.
