Gdy w 1886 r. miasto wystawiło nowy budynek teatralny, teatr na Starym Mieście zaczął mieć znaczenie drugorzędne. Występowały w nim wędrowne trupy, poziom przedstawień był niski, na scenie stawali także artyści cyrkowi, kuglarze itp.
W 1905 roku rodzina Makowskich, która była wówczas właścicielem budynku, utworzyła w nim bioskop (nazwa kina w pierwszym okresie jego rozwoju), nazwany Theatr Optium Parisien. W latach 20. kino zmieniło nazwę na Rialto, po II wojnie światowej zostało przemianowane na Staromiejskie. Działało do lat 70. Od tamtej pory aż do dzisiejszego dnia było zamknięte, przez większość tego czasu popadając w ruinę. Dopiero przejęcie w 2006 Teatru Starego przez miasto (skarb państwa) pozwoliło na gruntowny remont, który właśnie dobiega końca.
Czytaj też artykuł Sylwii Hejno w Kurierze Lubelskim.
