W latach siedemdziesiątych i osiemdziesiątych Lublin stanowił już prężny ośrodek sztuki performance. Zapoczątkował to Zbigniew Warpechowski organizując w 1973 roku, w ramach "Lubelskiej Wiosny Teatralnej", pierwszy pokaz ówczesnej awangardy sztuki polskiej w Lublinie. Kontynuatorem był Andrzej Mroczek, prowadzący od 1974 roku Galerię Labirynt, w której w 1978 roku odbyło się jedno z pierwszych międzynarodowych spotkań artystów performance w Polsce "Performance & Body". Według Grzegorza Dziamskiego - wtedy termin "performance" został po raz pierwszy wprowadzony do języka polskiej krytyki i historii sztuki. Na takim gruncie powstała idea utworzenia lubelskiego Ośrodka Sztuki Performance.
Ośrodek Sztuki Performance w Lublinie został założony w lubelskim Centrum Kultury w 1999 roku przez Waldemara Tatarczuka - artystę sztuki performance, jako miejsce twórczych spotkań artystów z Polski, Europy i świata. Do głównych zadań Ośrodka należy: prezentowanie, dokumentowanie i popularyzowanie sztuki performance. Odbywa się to poprzez gromadzenie i upowszechnianie informacji o artystach, galeriach, festiwalach, sympozjach i wszelkich wydarzeniach związanych ze sztuką performance. Ośrodek to także Archiwum Sztuki Performance, które obejmuje teksty, dokumentację fotograficzną i filmową, druki, publikacje, katalogi, nagrania audio i video.
Ośrodek był organizatorem Festiwalu "Art Kontakt" w 2000 roku, Festiwalu European Performance Art Festival EPAF oraz cykli spotkań "Europe: Arts Spots" w ramach którego, zaprezentowano najważniejsze europejskie miejsca sztuki performance (organizacje, festiwale, centra sztuki i galerie).
