07.05.2024
Kasztanowiec czerwony
Kasztanowiec czerwony łac. Aesculux ×carnea Hayne (A. hippocastanum ×rubicunda Loisel)
Opis: Gatunek ten jest mieszańcem dwóch innych kasztanowców Aesculus hippocastanum i A. pavia znany od około 1818 r. Drzewo wysokości do 15 m, wolno rosnące, o kulistej, gęstej koronie. Liście ciemnozielone, pomarszczone i nieco skórzaste. Listki (5 szt) prawie siedzące lub krótkoogonkowe, długości 8-15 cm, z wierzchu błyszczące, odwrotnie jajowatoklinowate, podwójnie piłkowane. Kwiaty od jasnoróżowych do karminowoczerwonych, zmienne w barwie, szczególnie u okazów rozmnażanych z nasion. Wiechy kwiatowe wysokości 15-20 cm. Kwitnie mniej więcej o tydzień później od kasztanowca białego. Owoce nieliczne, słabo kolczaste, średnicy 3-4 cm.
Występowanie: Zasięg występowania pokrywa generalnie się z zasięgiem kasztanowca białego, choć jest węższy. Kasztanowiec biały naturalne występuje w północnej części Półwyspu Bałkańskiego, gdzie wchodzi w skład lasów liściastych. U nas sadzony już od XVI w. drzewo ozdobne. Mieszaniec powstał na początku XIX wieku. Od tego czasu jest uprawiany i sadzony. Jest gatunkiem obcym zadomowionym.
Znaczenie i zastosowanie: Prawie wyłącznie jako roślina ozdobna. Kasztanowiec czerwony jest nieco wrażliwszy na mrozy od kasztanowca białego. Bardzo dobrze rośnie jednak w trudnych warunkach miejskich. Szczególnie dekoracyjny w okresie kwitnienia. Czerwone kwiatostany efektownie wyglądają na tle ciemnej zieleni liści. Nadaje się szczególnie do obsadzania ulic i placów w miastach oraz do zadrzewień osiedlowych. Jest bardziej odporny na szrotówka kasztanowcowiaczka jest niż kasztanowiec biały.
Właściwości lecznicze: Podobne jak u kasztanowca białego. Ma działanie obkurczające i ściągające. Używany w preparatach obkurczających naczynia krwionośne (głównie przy żylakach różnego typu).
Szybkie linki
Aktualności - Środowisko
