07.05.2024
Sosna pospolita
Sosna pospolita (S. zwyczajna) łac. Pinus sylestris L.
Opis: Drzewo dorastające do wysokości 35 m. W niesprzyjających warunkach np. wydmy, torfowiska wysokie, wysoko w górach) jest przybiera postać karłowatą. Korona młodych drzew szerokostożkowata, u starych rosnących pojedynczo jest szeroka, parasolowata lub szerokostożkowata. Pień pokryty górnej części gładką, cienką, brązowomiedzianą korowiną łuszczącą się cienkimi błoniastymi płatami. W dolnej części pnia korowina jest gruba, spękana, szarobrunatna. Igły po 2 w pęczku (na krótkopędzie), dość sztywne, kłujące, długości 4-7 cm, zielone z sinym nalotem po stronie wewnętrznej (brzusznej), utrzymują się przez 3 lata i opadają. Szyszki długości 2,5-7 cm, ustawione pojedynczo lub po 2-3, przed dojrzeniem ciemnozielone, po dojrzeniu szare i matowe, dojrzewają w drugim roku, jednak otwierają się dopiero wiosną (w trzecim roku po kwitnieniu), wtedy rozsiewają nasiona i opadają.
Występowanie: Gatunek o bardzo szerokim zasięgu, w Europie od Pirenejów aż po Ural i Azję (Syberia), po wybrzeża Morza Ochockiego i Kraj Amurski. Rośnie także w północnych Chinach, w Mongolii oraz na Kaukazie i Krymie. Naturalny zasięg sosny pospolitej w Polsce organiczny jest do Karpat. Jest jednak gatunkiem szeroko rozpowszechnionym w naszym kraju. Na ogromnym obszarze swego występowania sosna pospolita tworzy czyste lub mieszane lasy zwane borami.
Znaczenie i zastosowanie: Główny gatunek upraw leśnych w Polsce dostarczający drewna dla budownictwa przemysłu celulozowo-papierniczego i innych, gałęzi przemysłu meblarskiego. Ma dużą plastyczność w przystosowaniu się różnych i trudnych warunków siedliskowych.
Właściwości lecznicze: Surowcem medycznym są pączki i balsam sosnowy. Podobnie jak wszystkie gatunki sosen posiada szereg związków chemicznych, które w postaci olejków o właściwościach odkażających używane są do leczenia zapaleń górnych dróg oddechowych, głównie jako środek działający wykrztuśnie.
Szybkie linki
Aktualności - Środowisko
